|
|||
|
|
||
|
||||||
|
In week 7 zijn er helaas niet zo veel foto's gemaakt, wel een filmpje die al op de voorpagina te zien is. Toen de pupjes 7 weken waren, zijn ze geleidelijk aan naar hun nieuwe baasjes gegaan. Natuurlijk wens ik alle nieuwe baasjes ontzettend veel plezier met hun nieuwe huisgenootjes. Ik hoop dat ze aan jullie verwachtingen zullen voldoen en dat het plezier wederzijds is! Ook hoop ik dat KOKO, KAJIKA & KOTORI ook nog een fijn huisje zullen vinden. Het zijn stuk voor stuk prachtige, gezonde reutjes met veel speel- en buitdrift, wat hen heel geschikt maakt voor allerlei takken van hondensport en natuurlijk als fijne huiskameraad. Zelf heb ik KALAIYA (Karma) uitgezocht om bij mij te blijven. Gelukkig heeft Monique mij aangeboden om mij even te ontlasten en Karma de nodige socialisatie te geven en zindelijkheidstraining. Ik ben Monique hier heel dankbaar voor en moet ook wel lachen, want ze was na een dag al verliefd op deze stokhaar........................... Doe maar niet, hè, Monique! Natascha zorgt even voor KAJIKA (Kaj) en ook hier ben ik heel blij mee. Kaj leert ook met Natascha's zoontje Finn om te gaan, die autistisch is. Wie weet kan Kaj in een gezin met een autistisch kind floreren, want volgens Natascha gaat het uitstekend tussen die twee. KOKO is tijdelijk met Ineke mee gegaan, die ook moeder Lizzy bezit en ook haar vertrouw ik dit prachtige reutje toe om zijn nodige socialisatie te krijgen. Ineke, ook jij heel hartelijk bedankt voor deze geweldige hulp. Voor mensen die hun hart hebben verpand aan een mooie stokhaar met volle vacht en een super leuk en vrij karakter, neem contact op met [telefoonnummer niet meer beschikbaar ivm overlijden] of stuur een mailtje naar [e-mailadres niet meer beschikbaar ivm overlijden].
Gelukkig konden de pupjes in deze week eindelijk naar buiten, pffffffffffffffffff!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Wat normaliter al in week 5 kan, maar deze keer liet het weer ons danig in de steek. Schoorvoetend zetten ze hun eerste treedjes naar buiten onder liefkozende begeleiding van mama Lizzy (wat een schitterend gezicht was), maar toen het ijs gebroken was, werd het feest tra-la-la.......... Lekker met elkaar ravotten, zich helemaal misselijk eten in de hedera, die ik uiteraard weer vergeten was eerst af te knippen, suffie die ik daar ben. Nou ja, na een dag kwijlen en misselijk zijn, was dat gelukkig weer over en toen waren er nog andere overgewaaide blaadjes van de boom van de buren, die erg aantrekkelijk waren.......... Gelukkig had ik dat al gauw in de gaten, dat ook die bitter waren en problemen gaven, dus weg ermee! Er zijn in deze week veel mensen op bezoek geweest, eerst Sjouk met dochter Cheyenne en kleindochters Camilla en Jana, die zich prima met de pupjes vermaakten en wederzijds. De dag daarna kwam Geertje mij helpen met schoonmaken en moesten ze eventjes weer verhuizen naar de kamerkennel en mochten ze Geertje eventjes plagen door haar lange paardenstaart in de bek te pakken en er fijn aan te lopen trekken, auch! Hidde en Nicole zijn langs geweest en Hidde heeft zijn keuze wel weten te maken, getuige de foto's! Hahahaha, toch weer een langstok hè Hidde! Zal Nicole niet erg vinden................. Cecile, Alex en Myrthea kwamen puppies snuffelen en Myrthea heeft nog schitterende foto's weten te maken van het stel ongeregeld, waarvoor hartelijke dank Myrthea! En de appelgebak en ander lekkers waren overheerlijk Cecile, dank je wel! Ze groeien nog steeds als kool en gaan al steeds meer over van het vlees naar de brok. Maandag op Koninginnedag kwamen Mariska en haar vriend en ook zij heeft haar keuze al gedaan, wéér een langstok, maar wel een hele leuke hoor Mariska! De pupjes worden donderdag 3 mei gechipt en 4 mei komt de dierenarts langs om ze te enten en helemaal na te kijken, ook altijd spannend allemaal, maar even een noodzakelijk kwaad zullen we maar zeggen. Ben, Geertje en ik hebben ook standfoto's en portretjes van het stel reboelje weten te maken, ook altijd weer een hele onderneming, want stil blijven staan en zitten op zo'n tafel is nu niet hun favoriete bezigheid, maar voilà, het is gelukt. Verder een impressie van de afgelopen week.
In deze week ontwikkelden de pupjes echt hun speel- en buitdrift verder en vonden het ook helemaal geweldig om elkaar te plagen en uit te lokken tot ruige achtervolgingen. Ze kregen al heel snel 4 keer per dag eten, eerst alleen maar SMULDIER VLEES of PENS, maar op een gegeven moment ben ik begonnen met de PRINS PUPPY/JUNIOR BROKJES er doorheen te mengen. Ik heb ze eerst gemengd met warm water en geweekt door het vlees gedaan, maar later gingen de brokjes er ongeweekt doorheen en ze wisten hun tandjes prima te gebruiken. Hahahahaha, eerlijkheid gebiedt dat ze hun tandjes ook wel eens ergens anders voor gebruiken, want mijn broekspijpen worden met de dag leuker.................... De verdeling van de teefjes is ondertussen al duidelijk geworden. De langstok gaat naar Niek en de stokhaar blijft hier! Van de reutjes zijn er 2 langstok en 4 stok, weliswaar met een mooie volle vacht, maar dat zal wel van papa geërfd worden! Precies met 5 weken heb ik ze noodgedwongen een deur verder verhuisd, want er viel eigenlijk niet meer tegenaan te werken. Ze krijgen natuurlijk door het vaste voedsel steeds grotere bultjes poep en ook plassen ze steeds grotere plassen, want door de brok gaan ze ook meer drinken. Mama Lizzy wil er al niet zoveel meer van weten en voedt ze nog hooguit één keer per etmaal. Ze probeert wel met ze te spelen, nadat ze haar kids eerst duidelijk heeft gemaakt, dat ze niet zo gediend is van die scherpe tandjes aan haar tepels, die toch al niet zoveel meer produceren........... Ja, die wijze levenslessen krijgen ze dan in ieder geval mee! Goed voor hun latere ontwikkeling om te leren wanneer ze zich maar beter een beetje onderdanig kunnen opstellen. De verhuizing leverde ook weer mooie taferelen op, want de ondergrond van Hemparade vonden ze eerst even vreemd, maar al gauw rolden ze er lekker in om en waren al rap met elkaar aan het stoeien dat het een lieve lust was. Ik vind het altijd jammer als ze een deur verder verhuizen, maar als ze op een gegeven moment in de poep om lopen te rollen, doordat ze gewoon de ruimte nodig hebben om zich te ontwikkelen, dan kun je niet meer anders................. Een klein stukje loslaten, ook al staat de deur gewoon open naar de kamer.............................. Hieronder weer een paar opnamen van Ineke's dochter, waar Lizzy woont, en Gien, die puppies kwam snuffelen en hun nieuwe behuizing in de bijkeuken. Omdat het weer het deze week nog niet toeliet, stellen we de standfoto's en portretjes nog even uit tot volgende week.
In week 4 veranderden de pupjes in èchte hondjes............... met alle eigenaardigheden die daarbij hoorden, zoals grommen, blaffen en dromen dat ze elkaar achterna zaten. Ze krijgen nu al een aantal dagen 4 maaltijden per dag! Mjammie, dat Smuldier vlees ging er in als.................. vlees! Zodra ze de Panacur periode gehad hebben, gaan we ook over op PRINS puppy/junior brokjes. Nog effies geduld................ Er waren weer wat pupkopers langs geweest en de kinderen genoten zienderogen van het kleine spul. Vooral de aller jongste vond ze ge-wel-dig, kijk maar naar zijn fonkel oogjes! 's Ochtends hielden we de laatste dagen al een ritueel van wakker worden, koffie zetten, mama Lizzy eten en eruit en daarna ging zij even de bench in en dan hup, de pupjes uit de kamerkennel en over de vloer. Prachtig vonden ze dat, er viel van alles te onderzoeken en in de bek te pakken en anders elkaar klieren, terwijl ik de kamerkennel helemaal schoon maakte met Dettol en weer van kranten kon voorzien. Altijd makkelijk als ze krantzindelijk de deur uitgaan...................... De pupjes krijgen nu steeds duidelijker ofwel stokhaar ofwel langstokhaar........... er zijn nog twee waar ik iets aan twijfel, maar bij sommigen is het overduidelijk. Hopelijk volgende week weten we het zeker en kunnen we standfotootjes en portretjes laten zien van de Special K's........... Hieronder weer een serie over 4 dagen tot aan week 5 met aan het einde een duidelijke stok en langstok:
Oooooooooooooooooooh, wat worden ze dan leuk! De oogjes stonden bij de dag helderder en de oortjes gingen al in het begin van week 3 open, dus begonnen het nu echte hondjes te worden............... Ze reageerden ook gelijk al behoorlijk op mijn specifieke klak-geluidjes en aan het einde van week 3 hebben we dat gecombineerd met het geven van wat vlees. Eerst voorzichtig op de vingers en ze hadden al snel door dat ze dat lekker ruikende vlees zo van mijn vinger konden likken. Bij sommige, die het eerst nog niet door hadden, was zo leuk om te zien hoe ze met hun neusje begonnen te trillen op het moment dat ik ze uit hun slaap probeerde te wekken met die heerlijke geur. Echte speurneusjes en dan de reflex van "hap", die erop volgde, geweldig! Nog even en we kunnen gaan speuren................... Geertje kwam natuurlijk ook even "voorproeven" op de verrassing die haar hopelijk deze zomer nog te beurt valt en ook Lizzy's bazinnetje Ineke is wezen puppy snuffelen. Ineke kon er volgens mij haast geen genoeg van krijgen en ook leuk om te zien hoe blij Lizzy was om haar weer te zien en andersom! Nog een paar weekjes hoor Ineke en dan is ze voorlopig weer van jou. Toen ze 20 dagen oud waren, hebben Geertje en ik de kamerkennel verbouwd, de werpkist eruit gedaan en een fijn matras met vetbed neergelegd, want het was zo'n "crowded house" aan het worden in die werpkist, dat Lizzy er echt moeite mee kreeg om ze allemaal liggend te voeden en om rechtop te gaan staan waren ze nèt nog te jong. Soms bleef ze eerst even zitten en zo raakte er op een gegeven moment al eentje klem onder haar, toen ze zich langzamerhand liet zakken. Maar goed dat ik de smoorgeluidjes waarnam en adequaat kon reageren..... zal je toch gebeuren! De pupjes konden hun nieuwe onderkomen in ieder geval wel waarderen en nu konden er ook al wat speeltjes worden geïntroduceerd, waar mama Lizzy voorlopig nog het liefst mee aan de haal gaat................. Nou ja, genieten doen ze allemaal in ieder geval wel! Hieronder een beeldverslag vanaf dag 16 tot en met dag 21:
Geweldig hoe de pupjes in deze week veranderden................ de oogjes begonnen op dag 11 al te kieren en op dag 14 stonden ze echt helemaal open. Ze zien dan nog niet alles helder, wat ook wel te zien is aan hun "glazige blik", maar wel kunnen ze licht en donker van elkaar onderscheiden en de contouren zien. Vreselijk leuk om ze tegen je aan te houden en aan elkaar te snuffelen, telkens weer dierbare ogenblikken want ze gaan je echt ontdekken en jouw geuren in zich opnemen. Binnenkort komt daar nog een heel lekker geurtje bij, want dan gaan we aan het einde van de komende week met de vleeshapjes beginnen, een geweldige gelegenheid om ze echt aan je te binden! Dan begin jij haast leuker te worden dan mama....................... Behalve wanneer met dag 13 de nageltjes geknipt moesten worden en blèhhhhhhhhh, die vieze wormenkuur van Banminthe pasta in hun bekjes moest worden gesmeerd, waarvan soms de helft weer naar buiten werd gewerkt. Kijk die snoetjes maar, die spraken boekdelen, maar ja, een noodzakelijk kwaad en ach, ze vielen daarna ook weer lekker in slaap, dus het was gauw vergeten. Ook begonnen ze pogingen te doen om te lopen, waggelend en neerploffend op hun snuit, vallen en opstaan zullen we maar zeggen, maar heel vermakelijk om te zien. En dan die voorzichtige hapjes in elkaars nekjes, en elkaar aankijkend van: kom maar op als je durft! Ook de eerste gromgeluidjes gingen door de kamer, geweldig! Ze worden nu echt met de dag leuker! Hieronder een impressie van dag 11 tot dag 14:
Week 1 is voorbij gevlogen en de pupjes groeien lekker. Moedertje Eirlys is nog steeds zeer zorgzaam, want ze hoeven maar een kikje te geven of ze is er al weer als de kippen bij. En strotjes kunnen ze zeker opzetten! Als het hen niet zint laten ze zich luid en duidelijk horen! Wel heeft Eirlys nog steeds last van naweeën, dus we hebben haar op advies van de dierenarts op de Novacam gezet om de pijn een beetje te verlichten. Een dag na de geboorte vloog het pigment er al behoorlijk in, de bekjes van vooral de reutjes werden mooi zwart en de neusjes begonnen mooi zwart op te komen, maar vooral de voetzooltjes begonnen al snel te glimmen van het pigment, altijd een boeiend schouwspel om te volgen over een aantal dagen. Omdat er meer aanvragen waren voor teefjes als er geboren zijn, heb ik gelukkig wat pupkopers voor een teefje kunnen doorschuiven naar het volgende nestje van Cortez en Alinga, maar er zijn nog wel enkele reutjes beschikbaar. Voor deze reutjes zoek ik in principe mensen die een actief leven hebben en graag iets met hun toekomstige hondje willen doen. Dit mag in de vorm zijn van behendigheid, gehoorzaamheid, speuren en/of africhting voor IPO, maar natuurlijk zijn er tal van andere sporten te verzinnen om deze actievelingen in hun behoeftes tegemoet te kunnen komen. Ik denk bijvoorbeeld ook aan Doggy dance, Flyball of opleidingen als Blindengeleidehond of Reddingshond. Nogmaals gezegd: echte luilakken zullen het vast niet worden...................................... Hieronder opnamen van de laatste dag van week 1:
Onze lente babies zijn geboren! Op de nacht van 21 maart 2012 was het dan zo ver................... Er waren al 2 nachten aan vooraf gegaan van veel onrust, krabben en alle scenario's die bij een naderende bevalling schijnen te horen................. Ik had mijn zusje maandag al gebeld dat er tekenen waren. Natuurlijk wilde ze mij als een volleerd baakster graag weer assisteren, dus in de loop van de ochtend stonden zij en mijn zwager Bennie voor de deur. Ik was sowieso blij dat Jeanette ook even mee kon met mij naar de oncoloog voor een gesprek over de verdere verlopen van mijn therapie, maar het werd dus een situatie van 2 vliegen in 1 klap! Dinsdagochtend was de temperatuur van Lizzy (Eirlys dus officieel) gezakt naar 36,8 en het eten ging er echt niet lekker meer in, kortom: het ging toch echt die dag gebeuren! Nou ja, dat werd dus toch echt pas gedurende de nacht die erop volgde, we lagen nog maar net op één oor met alle zintuigen op scherp, zo rond 01.00 uur, en we konden weer overeind, want de weeën waren nu echt begonnen................. Ineens realiseerden wij ons dat het echte lente babies gingen worden, wat een geweldig begin van het voorjaar! De eerste werd met een klein beetje hulp geboren om 02.25 uur en was een reutje, die van ons weer een mooie Indianen naam mee kreeg in de vorm van KOKO, hetgeen nacht betekent in Blackfoot taal. Zijn gewicht was 481 gram en hij werd door mama Lizzy onmiddellijk verwelkomd met zeer veel zorg en toewijding. Altijd zo mooi om te zien hoe de natuur alles heeft geregeld en de instincten werken! Vrij snel daarna, om 03.05 uur, werd nummer twee geboren en schoon gelikt. Ook dit was een reutje, die door ons KAJIKA werd gedoopt, hetgeen de betekenis heeft: loopt geruisloos (bron onbekend). Zijn gewicht was 484 gram. Vlak daarna kwam er een teefje! Zij werd om 03.27 uur met een gewicht van 476 gram geboren en kreeg de naam KALAIYA, wat frisse wind betekent in Sioux taal. Daarna was het even een tijdje stil en rustte Lizzy eventjes uit om met wat hulp van Jeanette om 05.20 uur wederom een reutje op de wereld te zetten met een gewicht van 429 gram. Hij kwam in een stuitligging en omdat hij ietsje kleiner was dan de pupjes die voor hem waren geboren, gaven we hem de naam KUCKUNNIWI, wat bij de Cheyennes kleine wolf betekent. Lizzy had het tempo er weer in en om 05.45 uur werd KOTORI geboren, weer een reutje met een geboorte gewicht van 485 gram en hem hebben we deze Hopi naam gegeven met de betekenis geest van de schreeuwende uil, omdat hij een aardige keel opzette............... Om 06.50 uur, toen het al weer licht was geworden, kwam er nog een reutje met een gewicht van 492 gram en hij kreeg de toepasselijke Sioux naam KAOOMI, omdat dit zonnelicht betekent! Net toen ik hoopte op nog een teefje, kwam om 07.11 uur KACHINA op de wereld en wat was ik blij, eindelijk nog een teefje! En wat een mooi gewicht! Ze woog 507 gram! Zij kreeg deze naam omdat de betekenis in Hopi taal geest of heilige danser betekent. Daarna werd het stil. Omdat zowel Jeanette als ik op een gegeven ogenblik het gevoel hadden dat er nog een pupje moest komen, kreeg Lizzy wat oxytocine toegediend en daar reageerde ze heel goed op en bracht in een stuitligging om 10.24 uur de dikste ter wereld met een gewicht van 535 gram. Weliswaar had deze het even knap benauwd dus met behulp van een zuigertje en veel wrijven en even een prikkel om te kunnen schreeuwen zodat zijn longetjes goed vrij kwamen, lag ook dit pupje op een gegeven moment tevreden aan mama's tepel. Tijdens dit gebeuren hadden we de andere pupjes maar eventjes in een kattenmandje gelegd, want mama was ondertussen al heel erg vies geworden (wat op sommige foto's ook wel te zien is.......). Dit om te voorkomen dat de reeds geboren pupjes weer opnieuw vies en nat zouden worden en ervoor te zorgen dat Lizzy fijn alle gelegenheid had om dit laatste pupje te vertroetelen, was dit een super goede ingeving van Jeanette, want mijn hoofd was intussen een holle bol met zaagsel geworden................. Ach, samen staan we sterk moet je maar denken............ Het laatste pupje bleek ook een reutje en kreeg van ons de Pawnee naam KURUK, wat beer betekent, want hij was tenslotte wel mooi de dikste beer van het stel! Al met al bracht Lizzy met een gemiddelde van één pupje per uur 6 reutjes en 2 teefjes ter wereld en wij zijn ontzettend trots op haar, want ze heeft het fantastisch gedaan! En alsof ze al jaren moeder is geweest, verzorgt ze haar pupjes met heel veel zorg en toewijding en is het nu genieten geblazen! Ze zijn heerlijk tevreden, want je hoort zo nu en dan een knorretje en heerlijke klokkende geluidjes, dus met de melkproductie zit het wel goed! Gelukkig maar! Hieronder een kleine foto impressie met op een gegeven moment toch wel een steeds viezer wordende mam Lizzy en aan het einde weer lekker schoon gewassen, samen met haar achttal!
Mijn komende nestplanning is eentje, waarvan ik van plan ben om er zelf een mooi pittig teefje van te houden. Als het meezit worden de pupjes uit het K-nest zo rond 23 maart 2012 verwacht. Wat moet ik over Bossanova, de vader van het K-nestje nog vertellen? Hij was de eerste witte herder in Nederland, die samen met mij het IPO III certificaat behaalde. De karakter eigenschappen, die nodig zijn om zo'n certificaat te behalen, zoals stabiliteit en doorzettingsvermogen en vooral moed, vererft hij ook door aan zijn nakomelingen. Het afgelopen jaar werd zijn zoon Gringo of White Finess winnaar van de grootste africhtingswedstrijd voor witten, de RWS BUNDESLEISTUNGSSIEGER, terwijl een andere zoon van hem derde werd. Ook op gebied van schoonheid heeft hij zelf bewezen mee te doen op dit gebied, hij behaalde vele titels, waaronder VDH Duits en Zweeds Kampioenschap en de FCI World Veteran Winner 2009. Ook op dit gebied doen meerdere kinderen van hem het fantastisch en behalen meerdere titels, waaronder in Italië en een dochter, die de FCI World Winner titel behaalde in 2011. Toch is Bossanova ook een ontzettende knuffelbeer.............Ondanks zijn geweldige power op het trainingsveld gedraagt hij zich thuis als een geweldige open hond en zijn vriendelijkheid naar kinderen en puppies is dan ook vertederend. Eirlys, de moeder van dit nestje, is een hondje met heel veel uitstraling in haar koppie, een gitzwart pigment en een geweldig loopvermogen. Zij bezit ook veel temperament en is vliegensvlug in haar oefeningen tijdens de gehoorzaamheidstrainingen. Ik hoop uit deze combinatie fijne temperamentvolle, stabiele hondjes te krijgen, die ook zeer geschikt zullen zijn voor meerdere doeleinden, zoals trainingen op gebied van africhting (IPO), speuren, behendigheid, gehoorzaamheid, maar daarnaast ook hele fijne huiskameraden zullen zijn. Wel is het aanbevolen "iets" met een pupje uit deze combi te gaan doen, want echte luilakken verwacht ik niet.................... Qua bloedlijnen worden deze pups geboren uit een mix van Hongaarse, Duitse, Oostenrijkse en Australische lijnen, met een vleugje Nederlands en zelfs nog Engels bloed en er zullen zowel stokharige als langstokharige pupjes geboren worden. Deze pupjes zullen ofwel gezonde drager of vrij zijn van het MDR1 gendefect (dit defect veroorzaakt overgevoeligheid voor bepaalde medicijnen) en volledig vrij van DM (degenratieve myelopathie) . Serieuze belangstellenden kunnen mailen naar [e-mailadres niet meer beschikbaar ivm overlijden] of bellen met [telefoonnummer niet meer beschikbaar ivm overlijden].
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| Linda Oosterom |
